Hallo mens!

Als kind werd ik verliefd op de kapelaan. Hij had het over sferen die niet overeenkwamen met de materiële wereld waarin ik leefde, maar de verhalen die hij vertelde en de manier waarop hij ze rustig vertelde, waren zo mooi en liefdevol. Ik zat vooraan om naar hem te luisteren en deed mijn best om alle vragen te beantwoorden die hij stelde tijdens het godsdienstonderwijs op de basisschool.

Mijn leven ging verder en de kapelaan verdween uit mijn leven. Toen ik opgroeide kon ik soms intens teleurgesteld zijn in het leven. En soms ook intens verwonderd zijn over een zonsondergang, de wind in mijn haren en alles wat glitterde en schitterde.

Ik had nooit een idee van wat voor soort beroep ik zou uitoefenen als ik volwassen zou zijn. Het enige wat ik wist was dat ik wijs wilde worden, hoewel ik niet wist – en nog steeds niet weet – wat ik daarmee precies bedoel. In ons gezin spraken we over mij, als de ‘professor-van-de-weet-niks-kunde’.

Ik heb veel ervaringen opgedaan en ik heb menige baan en baantjes gehad. Ik heb scheikunde en theaterwetenschappen gestudeerd. Veel mensen hebben me daarbij op mijn pad geïnspireerd! Zoveel mensen, dieren, bomen, planten – ja, alle bezielde wezens die mijn leven kruisen – gaven en geven me vonken van wijsheid.

Vlak voordat mijn vader stierf in 2004, gaf hij me één advies: “Vind de waarheid door schoonheid”. Tijdens zijn leven noemde hij af en toe het gedicht ‘Ithaka’ van Konstantinos Kavafis (1863-1933). Een gedicht over leven zonder spijt. Mijn vader en ik deelden de liefde voor taal en poëzie.

Mijn moeder was een heel spiritueel begaafde vrouw. Ze heeft me veel geleerd over de schoonheid van bloemen, kruiden, liefde en het leven. Ze gaf me een glimp van hoe je een spiritueel leven kunt leiden.

In 1992 was ik op zoek naar iemand die me kon helpen antwoorden te krijgen op essentiële vragen en de persoon die ik vond, Bernadette Hupperts, was geïnspireerd door het Tibetaans boeddhisme. Ze combineerde psychotherapie met Kum Nye en ze had een Thangka van de medicijnboeddha hangen. Dat was mijn eerste diepgaande kennismaking met een andere religie dan het christendom. Ze stelde me voor aan haar Sangha, waar we via Kum Nye, Tibetaanse yoga, het lichaam en de geest onderzochten.

In 2006 vond ik mijn toekomstige echtgenoot Eric en hij was ook nieuwsgierig en onderzoekend. Hij inspireerde me om deel te nemen aan een Shamatha-retraite op Holy Isle door Alan Wallace (voorheen een student van de Dalai Lama). Ik hield van de verhalen, de omgeving en voor het eerst kreeg ik een paar flitsen van een heldere geest. Deze retraite inspireerde ons om dagelijks samen thuis te mediteren, één keer per week met een groep van het Nyingma Instituut in Amsterdam en in 2012 zijn we begonnen met het volgen van een tekencursus voor Thangka’s als voorbereiding op een nieuwe Shamatha retraite van acht weken.

Kort na deze laatste retraite raakte ik overspannen. Teveel uren in een baan die niet meer beantwoordde aan mijn diepste zielsbehoefte. Na een aantal zware maanden heb ik besloten ontslag te nemen. Het kostte me ongeveer een jaar om nieuwe manieren te vinden waardoor ik weer vreugde in mijn leven kon ervaren. Toen begon mijn reis om te ontdekken hoe gezegend ik ben met mijn hooggevoelige, extraverte begaafde aard, in plaats van het als een last te zien. Mijn leven voelt bijna altijd wat stormachtig en ik zie dat het een kleurrijk leven is, vol avontuur!

In 2021 kocht ik opnieuw het boek ‘Heksenkind’ van Monica Furlong, waarvan ik me herinnerde dat het me als tiener raakte. Ik ontdekte dat de titel oorspronkelijk ‘Wise Child’ is. Als ik het nog eens lees, zie ik dat ik mijn leven leef als een Doran* (de vrouw die Wise Child grootbracht :)).

Vliegen op de vleugels van wijsheid en compassie.
Zo zou ik dit leven graag zien ontvouwen.

We zijn samen onderweg :}i{:

Annette van der Swaluw
Houten, 2023

* Als je wil weten wat een Doran is, lees dan vooral het boek ‘Wise Child’ van Monica Furlong. Met de vertaalster Anneke Corbeijn-Koning heb ik afgelopen jaar contact gehad. Zij wist me te vertellen dat de (Nederlandse) titel meestal niet door de schrijfster of vertaalster wordt bepaald, maar door de uitgeverij…
Het Nederlandse boek wordt op dit moment niet heruitgegeven, maar een Engelstalige versie vind je – heel mooi en naturel vertelt – op Youtube.